Ο Πέτρος Κ. Μουστάκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Κατάγεται από την Κίμωλο Κυκλάδων. Ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στο ωδείο «Ρωμανός ο Μελωδός» και σε αυτό απέκτησε: το 1994 πτυχίο Ειδικό Αρμονίας, το 1996 πτυχίο Ακορντεόν και το 2006 δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής με καθηγητή τον Ιωάννη Σίμο. Σπούδασε ταμπουρά με τον Περικλή Παπαπετρόπουλο στο Δημοτικό Ωδείο Πειραιά στο διάστημα 1995-1999. Το 2000 αποφοίτησε από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 2011 ολοκλήρωσε στο ίδιο τμήμα τη διδακτορική του διατριβή, με θέμα: Η επαγγελματική κατασκευή μουσικών οργάνων στην Αθήνα από τα μέσα του 19ου αιώνα έως την εποχή του Μεσοπολέμου και επιβλέποντα καθηγητή τον Λάμπρο Λιάβα. Έχει μελετήσει τις τεχνικές κατασκευής και επισκευής μουσικών οργάνων δίπλα στους Θεόδωρο Πάγκαλο και Νίκο Φρονιμόπουλο. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο ιστορικό υπόβαθρο, τα κοινωνικά φαινόμενα και τα τεχνικά μέσα που σχετίζονται με τις διαδικασίες κατασκευής και χρήσης των μουσικών οργάνων.
Ασχολείται με τον προγραμματισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών από το 1987, σπουδάζοντας αρχικά τη γλώσσα Basic σε υπολογιστή Commodore 64. Το 2011 ολοκλήρωσε την πρώτη έκδοση του προγράμματος επεξεργασίας κειμένων βυζαντινής μουσικής «Πανδουρίς» σε γλώσσα Microsoft Visual Basic, το οποίο σήμερα γνωρίζει ευρεία διάδοση μεταξύ των ερασιτεχνών και επαγγελματιών ψαλτών και των σπουδαστών της βυζαντινής μουσικής (www.pandouris.wordpress.com). Παράλληλα, η χρήση του διδάσκεται στα μουσικά λύκεια της χώρας, στο πλαίσιο του μαθήματος «Μουσική Τεχνολογία», και αποτελεί σύμφωνα με τον Οδηγό Εκπαιδευτικού «ένα από τα δημοφιλέστερα λογισμικά αποτύπωσης βυζαντινής σημειογραφίας» (Οδηγός Εκπαιδευτικού, Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων, 2015).
Από το 2001 έως το 2011 δίδαξε ταμπουρά (επιστημονικό προσωπικό ΠΔ 407/80) στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 2007 έως το 2011 ήταν υπεύθυνος του Συνόλου Παραδοσιακής Μουσικής του ίδιου τμήματος, με το οποίο πραγματοποίησε πάνω από 20 συναυλίες, σε συνεργασία με διάφορους φορείς (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Υπουργείο Πολιτισμού, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Μουσείο Μπενάκη, Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φοίβου Ανωγειανάκη, Εστία Νέας Σμύρνης, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ερμούπολης, Δήμο Νισύρου, Πολιτιστικό Σύλλογο Κρητών Σύρου, Μερόπειο Φιλανθρωπικό Ίδρυμα, Ίδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας κ.α.).
Τα έτη 2006-2007 εργάστηκε στο Κέντρο Ελληνικών Χορών «Δόρα Στράτου», με αντικείμενο την ψηφιοποίηση του αρχείου του Κέντρου, στο πλαίσιο του έργου «Πανδέκτης του Ελληνικού Χορού» (www.dance-pandect.gr).
Τα έτη 2009-2010 εργάστηκε ως ραδιοφωνικός παραγωγός στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, πραγματοποιώντας 110 ημίωρες εκπομπές, με τίτλο «Κάθε τόπος και τραγούδι» και θέμα την ελληνική μουσική παράδοση.
Από το 2007 έως το 2017 ήταν υπεύθυνος για τη λειτουργία της Σχολής Παραδοσιακών Μουσικών Οργάνων και Τραγουδιού του Σωματείου Φίλων του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων «Φοίβος Ανωγειανάκης» (ΜΕΛΜΟΚΕ), το οποίο μετονομάστηκε το 2014 σε Κέντρο Ελληνικής Μουσικής «Φοίβος Ανωγειανάκης» (ΚΕΜΦΑ). Παράλληλα εργάστηκε για την ψηφιοποίηση και τεκμηρίωση του αρχείου του Φοίβου Ανωγειανάκη, ενώ ήταν υπεύθυνος και για τη λειτουργία της «Ορχήστρας Φοίβου Ανωγειανάκη», με την οποία πραγματοποίησε συναυλίες, σε συνεργασία με διάφορους φορείς (Μουσείο Μαρμαροτεχνίας Τήνου, Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας, Ωδείο Αθηνών, Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας, ΟΠΑΝ Νέας Ιωνίας, Μικρασιατικό Σύλλογο Καισαριανής κ.α.).
Το 2011 συμμετείχε ως υπεύθυνος προγράμματος και εισηγητής στην έκθεση Κιθάρες και Μαντολίνα στη Σύγχρονη Ελλάδα (Αθήνα, κτίριο Κωστής Παλαμάς, 4 – 8 Μαΐου 2011, διοργάνωση: Πανεπιστήμιο Αθηνών και ΜΕΛΜΟΚΕ, θέμα εισήγησης: Οι οργανοποιοί Ιωάννης και Δημήτριος Σταθόπουλος).
Έχει συγγράψει εισαγωγικό κείμενο με θέμα Κατασκευαστές κιθάρας στην Ελλάδα έως τη δεκαετία του 1960, στο βιβλίο του Δημήτρη Μυστακίδη Λαϊκή κιθάρα – Τροπικότητα και εναρμόνιση (εκδόσεις Πριγκηπέσσα, Θεσσαλονίκη, 2013).
Το 2014 συμμετείχε ως εισηγητής στο συνέδριο Ένα τριήμερο για τη λαϊκή κιθάρα του Τμήματος Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου (Θεσσαλονίκη, 9-11 Μαΐου 2014, θέμα εισήγησης: Κατασκευαστές κιθάρας στην Αθήνα του 19ου αιώνα).
Από το 2013 είναι υπεύθυνος για την στήλη της οργανοποιίας του ηλεκτρονικού περιοδικού TaR, όπου έχει δημοσιεύσει σειρά επιστημονικών άρθρων. Σε ορισμένα από αυτά παρουσιάζονται νέα στοιχεία για την μορφολογική εξέλιξη, το αρμάτωμα και τις τεχνικές παιξίματος του μπουζουκιού: Το αρμάτωμα του μπουζουκιού στις αρχές του 20ου αιώνα: Οι διατάξεις χορδών 2-2-3 και 2-2-4 (TaR, Νοέμβριος 2013), Κατασκευή και χρήση του μπάντζο στην Ελλάδα και στην ομογένεια. Tο μπάντζο-μπουζούκι (TaR, Φεβρουάριος 2015), Οι οδηγοί δακτυλοθεσίας στα μπουζούκια των αρχών του 20ου αιώνα: Μια θεωρία για την αποκωδικοποίησή τους (TaR, Απρίλιος 2017), Το υποστήριγµα (καµάρι) στο ύψος της ηχητικής οπής σε µπουζούκια του 19ου αιώνα (TaR, Ιανουάριος 2019), Το «τρίχορδο» και το «τετράχορδο» αρμάτωμα των μπουζουκιών του Αναστάσιου Σταθόπουλου στις αρχές του 20ου αιώνα (TaR, Δεκέμβριος 2019).
Συμμετείχε στη σειρά ντοκιμαντέρ «Εν χορδαίς και οργάνοις» (παραγωγή Cosmote TV, 2018), ως ερευνητής και κατασκευαστής του μαντολίνου, καθώς και στο ντοκιμαντέρ «Σπασμένος ήχος» (παραγωγή Faliro House και ΕΚΟΜΕ, 2021), ως ερευνητής και κατασκευαστής του μπουζουκιού.
Το 2022 συμμετείχε, ως εμπειρογνώμονας, στην επικαιροποίηση του «Επαγγελματικού Περιγράμματος του Οργανοποιού», του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ).
Την ίδια χρονιά, του ανατέθηκε, από τη Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεώτερων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η επισκευή δέκα μουσικών οργάνων της συλλογής του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων «Φοίβος Ανωγειανάκης» – Κέντρου Εθνομουσικολογίας, στο πλαίσιο του έργου «Καινοτόμες δράσεις για την ψηφιακή προβολή του ΜΕΛΜΟΦΑΚΕ, με τη χρήση νέων και αναδυόμενων τεχνολογιών». Τα όργανα που επισκευάστηκαν προέρχονται από τις δεκαετίες 1870 έως 1960 και είναι έργα καταξιωμένων Ελλήνων οργανοποιών (Εμμ. Βελούδιος, Δ. Μούρτζινος, Ι. Γομπάκης, Φ. Αυγέρης, Ηλ. Κανάκης, Ι. Παλαιολόγος).
Το 2023, στο πλαίσιο του ίδιου έργου, πραγματοποίησε την τεκμηρίωση 1750 μουσικών οργάνων, εργαλείων οργανοποιίας και άλλων αντικειμένων της συλλογής του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων «Φοίβος Ανωγειανάκης» – Κέντρου Εθνομουσικολογίας.
Την ίδια χρονιά δίδαξε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ως εντεταλμένος διδάσκων, το μάθημα «Ελληνικά Λαϊκά Μουσικά Όργανα».
Από το 2015 έως σήμερα ασκεί το επάγγελμα του οργανοποιού στο προσωπικό του εργαστήριο στην Καισαριανή (οδός Ευφρονίου 36), κατασκευάζοντας μπουζούκια, τζουράδες, μπαγλαμάδες, μαντολίνα, ταμπουράδες και λαϊκές κιθάρες, ενώ παράλληλα εξειδικεύεται στην αποκατάσταση παλαιών, ιστορικής αξίας, εγχόρδων μουσικών οργάνων.
(τελευταία ενημέρωση: 13/08/2023)
ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ ΠΕΤΡΟΣ 
Σχολιάστε