Μαντολίνο ναπολιτάνικου τύπου, βασισμένο στη δουλειά των παλαιών Αθηναίων μαστόρων. Η φιγούρα και τα διακοσμητικά στοιχεία του καπακιού έχουν ως πρότυπο μαντολίνα του Δ. Μούρτζινου (1857 – 1931).
Σκάφος: παλίσανδρος & σαπέλι, καπάκι: έλατο, μπράτσο: μαόνι, ταστιέρα: παλίσανδρος, καβαλάρης: παλίσανδρος & κόκαλο, πεναριά: ασετόπαστα, διακοσμηση: όστρακο & κόκαλο, κλειδιά: Grover.
Σκάφος: σαπέλι, μπράτσο: αφρικανικό μαόνι, καπάκι: έλατο, ταστιέρα: παλίσανδρος, επένδυση καράολου: παλίσανδρος, κλειδιά: μηχανικά Wittner (+140 ευρώ), δεσμοί: νάιλον.
Η τεχνική κατασκευής και η γενική μορφή του συγκεκριμένου οργάνου βασίστηκαν στον ταμπουρά του Μακρυγιάννη (περ. 1835), με αρκετές όμως τροποποιήσεις.
Μήκος χορδής: 67 cm. Σκάφος: καρυδιά 15 δούγες. Μπράτσο: αφρικανικό μαόνι με κόντρα σαπέλι. Καπάκι: έλατο. Ταστιέρα και καβαλάρης: παλίσανδρος. Πεναριά και επένδυση καράολου: καρυδιά. Φιλέτα: ξύλινα. Κλειδιά: Dixon.
Μήκος χορδής: 67 cm. Σκάφος: καρυδιά δίχρωμη 15 δούγες. Μπράτσο: αφρικανικό μαόνι με κόντρα σαπέλι. Καπάκι: έλατο. Ταστιέρα: βέγκε. Πεναριά και επένδυση καράολου: καρυδιά. Φιλέτα: ξύλινα. Κλειδιά: Dixon.
Σκάφος: σαπέλι, μπράτσο: αφρικανικό μαόνι με κόντρα σαπέλι, καπάκι: έλατο, ταστιέρα και καβαλάρης: παλίσανδρος, επένδυση καράολου: σαπέλι, πεναριά: μαόνι, κλειδιά: Der Jung, οδηγοί ταστιέρας: πλαστικό.
